Mariana Tootsie (B) (Simply Blue) CC 't Getouw Mol (02-03-2018) reporter & photo credits: Freddie info club: CC 't Getouw info band: Mariana Tootsie © Rootsville 2018

Op de landelijke vijvers kon ondanks de vrieskoude helaas niet geschaatst worden. Op onze landelijke wegen zou dit dolle pret kunnen zijn moest het niet een gevaar voor het wegverkeer inhouden. Vanavond ging het met een slakkengangetje richting CC 't Getouw te Mol voor een optreden van de in Brussel wonende Mariana Tootsie, iemand met een gezegende stem en Griekse roots. Een kleine 30 kilometer in de auto in toch wel gevaarlijke omstandigheden, en kijk tijdens de doortocht van Vlaams-Brabant over Limburg richting Antwerpen geen enkele strooiwagen tegengekomen, nul, nada, noppes. 't is weekend voor iedereen hé.

Mariana Tootsie dan. Met Griekse roots werd Mariana Tootsie hier in België geboren. Blijkt achteraf dat de Griekse goden haar een prachtige stem hadden nagelaten is en zo vond ze al tamelijk vlug haar weg in de muziek, meer bepaald bij de jazz. Het is altijd al moeilijk geweest om iets over deze Mariana Tootsie te vinden op het internet. UIteraard buiten de opgestelde obligate liner notes maar in de rij gaan lopen, nee dat doen we niet. In 2015 zag en hoorde ik Mariana Tootsie voor de eerste maal in de helaas ter ziele gegane jazzclub 'The Mood' in Hasselt (concert report). Een club destijds met een bekwame leiding maar helaas door winstbejag van anderen het niet konden volhouden...waar heb ik dat nog gehoord ;-).

In 2015, en dat doet ze ook nu nog, bracht ze destijds een tribute voor Etta James. Nu is ze 'on the road' met een 'tour' die ze gewoonweg 'Simply Blue' noemt. Wat ik er van mocht verwachten wist ik nog niet. Ook een volledig andere bezetting als met de 'Etta James Tribute' en zo kregen we Hervé Martens aan de 'black & white keys'. Geen saxophone dit keer wist Mariana me in perfect Engels toe te lichten maar wel Sam Rafalowicz aan de drums en een gitarist waarmee ze al 35 jaar (?) bevriend mee is, Alexis Arakis.

Toch ook bekende gezichten hier in de 'Foyer' van zaal Rex met een delegatie van 'Blues Ootello', de club in Mol Ezaart waar op zaterdag 21 april Greenwood met hun uitstekende homage aan Peter Green te horen zullen zijn. De 'Foyer' hier was goed gevuld tot op de 'VIP' plaatsjes op het balkon toe. Onder de gloed van de prachtige kroonluchters zouden de aanwezigen aldaar alles van op een 'veilige' afstand kunnen beschouwen. Tijd om van jetje te geven...

Of moeten we zeggen 'à l'aise' want daar zal deze 'Simply Blue' gaan om draaien. Na twee ballads waarvan de eerste 'Along The Road' ook te horen is op haar in 2014 uitgegeven EP 'Dance In The Fire' ben ik nog steeds overtuigd dat deze Mariana een mooie stem en klankkleur heeft maar heb ik een bang hartje dat de jazz en blues hier vanavond zal worden ingeruild voor een meer commerciële tak in de muziek. Wanneer Mariana Tootsie dan de vraag stelt of we Etta James kennen zijn er helaas maar twee wakkere zielen die er op antwoorden. Uiteraard kennen we allemaal Etta James, dus Mariana bring it on. Hervé Martens wist ons nog te verleiden op de eerste tonen van 'I Just Want To Make Love To You' van...Willie Dixon maar de belofte dat ze dit later nog zouden gaan brengen ben ik nog steeds op aan het wachten.

In plaats daarvan kregen we een 'simply blue' versie van Etta's 'Seven Day Fool' uit 1961. Een daaropvolgende 'Multiply' deed de hoop op meer jazz 'n blues nog wat opflakkeren en warmden we ons zelfs op aan Yvonne Elliman's tearjerker 'If I Can't Have You' maar verdwaalden we dan enigszins in het toch wel meesterlijke gitaarwerk van Alexis Arakis. Hoop doet leven en dus smolt mijn hart bij de eerste tonen van 'At Last'. Eindelijk de real thing maar ook nu bracht Mariana Tootsie ondanks een onberispelijke zang een versie van dit nummer waaruit de ziel was onttrokken. Een nummer waarop Hervé zelfs door het strelen van zijn 'keys' de hoofdrol kwam op te eisen. De aanwezigen kreeg Mariana Tootsie dan nog mee voor een jam-achtige sing-a-long op brother Ray's 'I Don't Need No Doctor'.

Na het in ontvangst nemen van de bloemen keilde Mariana Tootsie haar ruiker naar een fan in de zaal en werd de hoop nog wat aangewakkerd door de vertolking van 'I'd Rather Go Blind'. Weerom feilloos gezongen maar waar was de soul. Volgende keer eerst eens kijken naar Beyoncé in 'Cadillac Records'. Bij dit nummer horen tranen, minstens van een gebroken hart in de zaal. Afsluiter werd een intieme versie van Leonard Cohen's 'Hallelujah' enkel met Mariana en Alexis, een versie die je kan omschrijven als 'Simply Blue'. Knappe prestatie zonder meer ik maar miste toch wel enige ziel in een paar nummers.